این مسئله که در برخی برهه های زمانی خاص همچون حوادث 25 بهمن جایگاه تندرو‌ها و میانه روها در اردوگاه اصولگرایی به طرز عجیبی تغییر می کند و برخی سکوت اختیار کرده و اعتدالیون مواضع تندتر می گیرند، از نقاط مبهم فضای سیاسی ایران است و شاید رفع این ابهام تنها با تحلیل زیرکی احمدی نژاد و حلقه اطرافیانش قابل رفع باشد، مردانی که به نظر می رسد گاهی اوقات سیاستشان در چینش فضا چنان کارگر می افتد که چه بسا دیگران خواه ناخواه در پازل تعریف شده آنان بازی می کنند و اهداف آنان را بر آورده می کنند
سکوت معنا دار دولت و گردانندگان آن در ارتباط با حوادث 25 بهمن سبب ایجاد برخی گمانه زنی های انتخاباتی در فضای سیاسی کشور شده است.
به گزارش خبرنگار «آینده»، در حالی که پس از حوادث روز دوشنبه تقریبا تمامی نقش آفرینان رسمی فضای سیاسی کشور به اتخاذ مواضع محکم در برابر معترضان پرداخته و حوادث مذکور را محکوم کردند و حتی برخی چهره ها نظیر ناطق نوری، حسن روحانی و محسن رضایی که از سوی حامیان دولت با صفاتی همچون «خواص ساکت با مواضع دوپهلو» توصیف می شدند، صریحاً موضع گرفتند، سکوت معنادار احمدی نژاد و حلقه اطرافیانش همچون مشایی و بسنده کردن به برخی حرفهای کلی از جانب آنها، سبب شده برخی از تحلیلگران به این نتیجه برسند که دولت با اتخاذ یک استراتژی حساب شده، به شکل زیرپوستی در پی جذب آرای معترضان در انتخابات آتی است.
عدم موضع گیری صریح دولتی‌ها در قبال حوادث 25 بهمن در حالی صورت می گیرد که تنها یک روز پس از اتفاقات فوق الذکر دکتر احمدی‌نژاد طبق برنامه اعلام شده قبلی به طور زنده در تلویزیون با مردم سخن می‌گفت و اگر می‌خواست، می‌توانست در پاسخ به سوال مرتضی حیدری، به موضعگیری صریح در قبال عملکرد معترضان بپردازد، ولی او هرگز آن طور که مورد انتظار اصولگرایان بود، از خود واکنش نشان نداد.
احمدی‌نژاد وقتی در معرض سوالی در این باره قرار گرفت، حتی از اطلاق صفت «بد» به معترضان خودداری کرد و ضمن بیان صحبتهای کلی، برخی افراد نقش آفرین در حوادث به وقوع پیوسته را غیرمطلع قلمداد کرد و در ادامه بحث را به اطرافیان خودش کشاند و به دفاع قاطعی از مشایی و رحیمی پرداخت و منتقدان اصولگرای دولت (نظیر طیف زاکانی، توکلی و...) را مورد انتقاد قرار داد.
این موضع دولت حتی واکنش روزنامه جوان را نیز برانگیخت و این رسانه که از حامیان پروپاقرص احمدی نژاد است، در مطلبی با اشاره به این مسئله، این رویکرد احمدی نژاد را غیر قابل قبول دانست. این روزنامه تاکید کرد که احمدی نژاد نباید انتقادات مجموعه های درون نظام نسبت به همکارانش را حتی اگر غلط هم باشند، با حوادثی که ریشه در کشورهای استکباری دارند یک‌کاسه کرده و با قیاسی نادرست به تشبیه این دو مسئله بپردازد.
دیشب هم درست همان زمانی که تلویزیون فیلم کامل سخنان حجت الاسلام ناطق نوری علیه معترضان را پخش می کرد، مشایی در کنار سینماگران بود و گفت:"ما حوزه‌ای موثر و فراگیرتر از سینما نمی‌شناسیم. سینمای ایران علیرغم تمام مشکلات، نشان داده زنده است و توانمند است و ادعا دارد که می‌تواند به افق‌های بزرگتری دست یابد."
در حالی که وی قبلا صراحتا از طرف خود و احمدی نژاد با حکم جعفر پناهی که از سوی دستگاه قضایی محکوم شده، مخالفت کرده بود، بازیگر فیلم "ندارها" نیز دیشب بار دیگر در شرایط بحرانی موجود به دفاع از پناهی هنگام دریافت جایزه پرداخت.
آنچه که سبب تعجب اهالی سیاست شده، این است که دولت و حامیانش که به صورت عادی در میان اصولگرایان از طیفهای رادیکال محسوب می شوند، پس از اتفاقات اینچنینی، به یک باره تغییر رویه داده و افرادی همچون لاریجانی و محسن رضایی که در میان اصولگرایان به میانه روی شهره‌اند، در موضعگیری از دولتی ها پیشی می گیرند.
این مسئله که در برخی برهه های زمانی خاص همچون حوادث 25 بهمن جایگاه تندرو‌ها و میانه روها در اردوگاه اصولگرایی به طرز عجیبی تغییر می کند و برخی سکوت اختیار کرده و اعتدالیون مواضع تندتر می گیرند، از نقاط مبهم فضای سیاسی ایران است و شاید رفع این ابهام تنها با تحلیل زیرکی احمدی نژاد و حلقه اطرافیانش قابل رفع باشد، مردانی که به نظر می رسد گاهی اوقات سیاستشان در چینش فضا چنان کارگر می افتد که چه بسا دیگران خواه ناخواه در پازل تعریف شده آنان بازی می کنند و اهداف آنان را بر آورده می کنند.
البته این سناریو پرده های پیچیده تری نیز دارد، مطابق آنچه که تاکنون به نیکی مشاهده شده و همگان بر آن صحه میگذارند، در میان کلی گویی احمدی نژاد و سکوت اطرافیان نزدیکش، افراد رده میانی و رده پایین حامیان دولت همچون برخی نمایندگان دولتگرای مجلس، مدام دیگر سیاسیون میانه‌رو همچون لاریجانی، رضایی، قالیباف و ... را به دلیل سکوت در قبال معترضان مورد هجمه قرار داده و آنان را به بی‌بصیرتی متهم می کردند.
فشارهای برخی از حامیان دولت به سیاسیون دیگر در حالی گاهی اوقات به نتیجه می رسد که معترضین به سکوت امثال رضایی و لاریجانی، ترجیح می دهند به سکوت امثال احمدی نژاد و مشایی معترض نشوند.
با بررسی این استراتژی پیچیده دولتگرایان طی ماههای پس از انتخابات و تحلیل جزء به جزء کنش های سیاسی نامبردگان، به نظر می رسد می توان نتیجه گرفت که طیف حاکم بر دولت، برنامه ریزی جالبی را برای آینده کلید زده است. اصلی ترین شاخصه استراتژی چند بعدی اتخاذ شده، سکوت معنادار رئیس دولت و کاندیدای احتمالی مورد حمایت او -مثلاً مشایی- در قبال معترضان و فشار هوشمندانه به دیگر کاندیداهای رقیب برای موضع گیری آشکار و صریح در قبال معترضان است.
با از نظر گذراندن این نکته که سکوت دولت در قبال معترضان تنها مختص برهه اخیر نیست و تقریبا از مدت زمانی پس از انتخابات 88 این رویکرد استراتژی اصلی دولت بوده است، می توان موضع گیری های دیگری نیز از اصولگرایان علیه این رفتار دولت سراغ گرفت. در ماههای نخستین پس از انتخابات اصولگرایانی همچون علی مطهری این رویکرد دولت را ناشی از زیرکی احمدی نژاد دانستند و هدف آن را تبدیل دوگانه دولت-معترضان به دوگانه نظام-معترضان قلمداد کردند.
در ادامه نیز پس از اتفاقات عاشورای سال گذشته که منجر به راهپیمایی 9 دی شد، حتی فردی همچون صفار هرندی نیز در قبال این رویکرد دولت واکنش نشان داد و از رئیس دولت خواست با توجه به اینکه تمام این اتفاقات در پی انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب نامبرده به وقوع پیوسته، نسبت به آنها بی تفاوت نباشد و صریحا موضعگیری کند.
آنچه در این میان اهمیت دارد، این است که اگرچه سناریوی زیرکانه احمدی نژاد و مشایی تاکنون به نیکی جلو رفته و در میان کلی گویی و یا سکوت نسبی نامبردگان، برخی رقبای بالقوه همچون رضایی، قالیباف و لاریجانی به موضع گیری صریح در قبال معترضان پرداخته و حتی در موردی همچون رضایی، به کلی جایگاه خود را نزد معترضان از دست داده اند، اما پرده آخر این سناریو که همانا گراییدن معترضان به سمت مشایی است، قدری دور از دسترس به نظر می رسد.
چرا که اکثر معترضان متعلق به طیف متوسط شهری بوده و به همین اعتبار با رسانه هایی همچون اینترنت بیگانه نیستند، این است اکثر آنان از خط و ربط افراد و جریان های سیاسی اطلاع نسبی دارند.
کسی که تحلیل سیاسی می کند حتماً باید کمی هم از سیاست حالیش باشه آقای هوادار قالیباف !!!!!
من متاًسفم براتون که به خودتون اجازه می دین که هر اظهار نظری رو داشته باشین !
آدم حسابی ، چیزی پیدا نکردی حالا می خواهی 25 بهمن رو بچسبونی به آقای رئیس جمهور ؟ اصلاً منظورت از طرح این مسئله چیه ؟ چی رو میخواهی ثابت کنی ؟ شماها که روز روشن رو می خواهید با یه چیزی بپوشنانید و بگید نه این روز نیست ، چه انتظاری از شما هست ؟
حقا که خیلی بی انصافی ، شاید هم خیلی مغرض ؛
همین آقایی که می خواهید ازش طرفداری کنید ( جناب قالیباف) درسته آدم خوبیه و خدمت هم داشته ولی همین آقا مثل خیلی از آقایون دیگه که یه روزی خدمت گزار بودن و انقلابی ؛ یه کمی مشکوک می زنه !!!! باید خیلی مراقب بود خیلی ها عوض شدن نام ایشون هم در طراحی های انحراف های داخلی و خارجی برای آینده کشور هست !!! شما که طرفدارش هستید بهشون بگید .
شاید خودشون هم می دونن و دوست دارن !!
ما که دعا کردیم به حق خون شهدا خدا هر کسی رو که بخواد دانسته یا نادانسته خون شهدا رو پایمال کنه رسوا کنه و دستشو کوتاه کنه !
ما همه به عنایت رهبر خامنه ای لحظه ای فروگزار نخواهیم کرد .
سلام
به به می بینم که کم کم سر و گوش آقای قلیباف و طرفدارانش پیدا شدن !
عزیزان این قدر عقل تو کلتون هست که بفهمید این آقایونی که محکوم کردن فقط به خاطر اینه که مبادا ملت یقه ی اونا رو هم بگیره ؟ آخه اونا هم به ملت خیلی بدهکارن و تو قضایای مختلف کوتاهی های بسیاری داشتن . طفلکی ها ترسیدن از مردم .
البته مردم یه روزی سراغ اونا هم می رن مگر این که ....
شما چرا آقای هاشمی رفسنجانی رو نمی گی که همش می خواد دم خروس رو زیر عباش قایم کنه ؟ و هی دم از وحدت می زنه ! یکی نیست بگه آخه کدوم وحدت ؟ وحدت امام حسین (ع) و یزید ؟!!
با سلام
از اینکه به وبلاگ ما نظری اما هر چند کوتاه انداختین متشکرم ما هوادارن دکتر قالیباف آمادگی خود را جهت انعکاس نظرات شما در این وبلاگ داریم
با کمال تشکر