کاری کنیم که گره ای از خلق خدا باز شود

در هنگام بازدید از منطقه ١٢ غم انسان را فرا می گیرد. در بازدید از منطقه با مادر هشتاد ساله ای برخورد کردم که علی رغم فقر مالی می گفت که سیصد خانواده را اداره می کند. او به من گفت که من این کار را می کنم تو برای آن ها چه می کنی که اگر کاری انجام ندهی فردای قیامت جلوی تو را می گیرم و قطعا این فرد منتظر واقعی است .منطقه دوازده شرایط مناسبی ندارد. در همه شهرهای دنیا وقتی به سمت مرکز شهر حرکت می کنیم ارزش های مادی و معنوی رو به افزایش است، اما در تهران هرچه از مرکز شهر فاصله می گیریم این ویژگی وجود دارد که باید برای آن تدبیرکرد . بر اساس طرح تفصیلی باید کاری کنیم که زندگی مجددا به مرکز اصلی شهر بازگردد اما با وجود این که این منطقه دارای حوزه های اصلی شهر بوده و به نوعی این منطقه ارگ شهر است شاهدیم بسیاری از افراد با آن که محل کارشان اینجاست ، محل زندگیشان را تغییر دادند و منطقه رشد منفی جمعیت دارد .با وجود مراکز فرهنگی و بزرگی که در منطقه وجود دارد باید با همکاری صنوف و تجار دست به دست هم دهیم تا هویت ملی و مذهبی به آن بازگردد و منطقه ١٢ برای زندگی انتخاب شود که این مهمترین دغدغه ماست .با وجود آنکه در این منطقه مراکز بزرگ فرهنگی، مساجد و حوزه های تربیتی وجود دارد محلات آسیب پذیر بزرگی نیز به ویژه در بافت فرسوده وجود دارند و من روزی که در نیروی انتظامی بودم بارها به طور غیر محسوس در این محلات بوده ام و بعضی شب ها در حیاط های قدیمی این محلات ایستاده ام و دیده ام که چه آسیب های اجتماعی در این بخش شهر وجود دارد.