مدیریت:مهمترین چالش امروز کشور ما

قالیباف در نهمین کنفرانس بین المللی مدیریت:مهمترین چالش امروز کشور ما موضوع مدیریت است

همه مشکلاتی که در زمان نفت ۱۰ دلاری وجود داشت، در زمان نفت ۱۲۰ دلاری هم داشتیم و حتی گاهی مشکلات اضافه هم شد. این مثال نشان می دهد که منابع، چالش اصلی ما نیست و اینجاست که نقش مدیریت به عنوان یک نقش کلیدی مطرح می شود.
به گزارش خبرنگار “تهران سما” ، دکتر محمد باقر قالیباف، شهردار تهران با بیان این مطلب در نهمین کنفرانس بین المللی مدیریت که در مرکز همایش های برج میلاد برگزار می شد، به تبیین نقش مدیریت در باورهای اسلامی ما پرداخت و از مدیریت به عنوان یک امانت الهی نام برد.
شهردار تهران در ادامه به وضعیت فعلی مدیریت در کشور اشاره کرد و گفت: به نظر من مهمترین چالش کنونی در کشور ما، موضوع مدیریت است. اگر امروز در حوزه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و سایر حوزه ها دچار مشکلاتی هستیم، همه این مشکلات به اعتقاد بنده ریشه در مدیریت دارد. اگر در بحث مدیریت یکپارچه شهری دچار مشکل هستیم نیز، بیش از مشکلات ساختاری، دچار مشکلات مدیریتی هستیم.
قالیباف، پرداختن به موضوع مدیریت در کشور را از اهمیت بیشتری نسبت به سایر موضوعات دانست و افزود: بنده که بیش از سه دهه درگیر مسائل مدیریتی در ساختار کشور هستم، معتقدم که بیشتر مشکلات ساختاری و کارکردی ما، به فرهنگ ما در حوزه مدیریت باز می گردد و تاثیری که افراد در سطوح مختلف بر سرنوشت کشور ما دارند. امروزه افراد بیش از ساختار و سیستم در کشور تاثیرگذارند و این موضوع در کشور ما موضوع بسیار مهمی است. افرادی که در حوزه مدیریت فعال هستند می توانند به این موضوع سامان دهند و این کار را در مجرای اصولی خود قرار دهند.

وی با اشاره به باورهای اعتقادی مردم ایرا ن و نقش آن در مدیریت گفت: هندسه فکری ما در نظام اسلامی مبتنی بر این اصول است که ما هم به دنبال دین مردم و هم به دنبال دنیای مردم هستیم. وحی و عقل و سیاست و دیانت را در کنار هم می خواهیم و هدف ما در جامعه ایجاد یک آرامش ذهنی و آسایش عینی برای جامعه است. حال سوال اینجاست که حداقل در دوره پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانسته ایم به این اهداف دست پیدا کنیم؟ به نظر بنده امروز در تحقق این اهداف با چالش های جدی روبرو هستیم.شهردار تهران افزود: وقتی قرار است که بر اساس این هندسه ذهنی پیش برویم باید به دو موضوع توجه کنیم. اولین موضوع ظرفیت های کشور است که با توجه به اعداد و ارقام، کشور ما از نظر منابع طبیعی و سرمایه انسانی وضعیت قابل قبولی دارد. دومین موضوعی که باید به آن توجه کرد وضعیت عملکردها در دوران انقلاب است. اگر دوران پس از انقلاب را به سه دهه تقسیم کنیم، دهه اول دهه استقرار بود و هیچکس از ما توقع آنچنانی نداشته که در حوزه پیشرفت کشور گام برداریم. در دهه دوم نیز ما انقلاب خود را تثبیت کردیم. به این معنا که هم در داخل و هم در خارج به این نتیجه رسیدند که نظام اسلامی مستقر شده و ماندنی است و باید با این نظام گفتگو کرد. در این دهه نیز در حوزه پیشرفت توقع زیادی وجود نداشت اما با تمام مشکلات، پیشرفت قابل توجه بود. اما در دهه سوم که دهه تحکیم و دهه شکوفایی انقلاب اسلامی است، دیگر باید شعارها تحقق یابد و دین و دنیای کسانی که در سایه این نظام زندگی می کنند تامین شود. آیا اکنون که در دهه چهارم، که آن را دهه پیشرفت و عدالت گذارده ایم، توانسته ایم در این مسیر حرکت کنیم؟ اکنون تمام کسانی که دلسوز کشور هستند و دغدغه نظام و انقلاب را دارند، هم عقیده اند که دیگر با شرایطی که داریم نمی توان با تکیه بر روش های نظری و اثباتی از نظام و انقلاب خود دفاع کنیم. اکنون ناگزیریم که به روش های ثبوتی از نظام دفاع کنیم. مردم ما باید آرامش ذهنی و آسایش عینی را در بعد مادی و معنوی خود حس کنند. اگر اکنون از عدالت حرف می زنیم، مردم باید شیرینی عدالت را در زندگی خود بچشند. اما ایا این اتفاق امروز در حال وقوع است؟ بنده معتقدم که این امر آنگونه که درخور نظام اسلامی است اتفاق نمی افتد. اینجاست که نقش مدیریت را می توان مهمتر از ساختار و منابع دانست و برای این امر مصداق های بسیاری وجود دارد. باید این مسیر را با یک نگاه آرمان گرایانه واقع نگر به پیش ببریم. و اینجاست که نقش یک مدیریت متعهد و متخصص با درک بالا از نظام اسلامی آشکار می شود.
قالیباف با ذکر مثالی در زمینه مشکلات مدیریتی در کشور گفت: ما در یک دوره ۶ ساله در قیمت نفت جهش بزرگی داشتیم و این جهش بزرگ درآمدهای کشور را به چند برابر افزایش داد. سوال اینجاست که آیا به تناسب این افزایش قیمت، تغییری در حوزه اقتصادی مشاهده کردیم؟ این مثال نشان می دهد که منابع، چالش اصلی ما نیست و اینجاست که نقش مدیریت به عنوان یک نقش کلیدی مطرح می شود. این موضوع در ساختار اداری و اجرایی کشور نیز به چشم می خورد.
وی با اشاره به اهمیت تمرکز زدایی در ساختار مدیریتی کشور افزود: سیستم مدیریت در کشور ما یک ساختار متمرکز دارد و همه چیز باید از بالا به پایین اتفاق بیفتد. این مشکل در یک نهاد عمومی غیر دولتی مثل شهرداری که بیشتر بودجه خود را از را عوارض و از جیب مردم تامین می کند هم وجود دارد. این مشکل به دلیل روح حاکم بر نظام اداری کشور است و این مهمترین چالش مدیریتی ماست.
شهردار تهران با اشاره به بحث مدیریت واحد شهری و تفسیر خاصی که از این امر وجود دارد گفت: بنده با مدیریت واحد شهری به این معنی که ۲۳ وظیفه را به شهرداری محول کنند از ابتدا مخالف بودم. دولت که درآمدهای نفتی هنگفتی دارد در اجرای وظایف خود در زمینه بهداشت، آب، برق، آموزش و … با مشکلات زیادی روبروست و پاسخگوی نیاز مردم نیست. حال شهرداری که به درآمدهای نفتی متکی نیست چگونه می تواند این وظایف را انجام دهد؟ بنده نیز به این دلیل موافق مدیریت واحد شهرداری به معنای سپردن تمام این مسئولیت ها به شهرداری نیستم.
قالیباف مشکلات مدیریتی را مختص به نهادهای دولتی نمیداند و در این زمینه معتقد است که نهادهای عمومی ما نیز به مانند دولت از مشکلات ساختاری رنج می برند. وی گفت: با تمام تلاش هایی که در این چند سال برای کوچک سازی و چابک سازی در شهرداری تهران برداشته ایم، علی رغم توفیقات خوبی که داشته ایم با مقاومت های زیادی روبرو بوده ایم.
وی کلید حل مشکلات را تمرکز زدایی از ساختارها دانست و افزود: ما معتقدیم که برای پیشرفت کشور در تمام عرصه ها باید یک تفکیک کار ملی و محلی انجام شود. ما ناگزیریم که در حوزه های سیاسی، اقتصادی، مالی، اداری و اجرایی تمرکز زدایی کنیم. و این تمرکز زدایی باید در دو سطح ملی و محلی اتفاق بیفتد. پس از این تمرکز زدایی خواهیم دید که بخش خصوصی وارد عرصه شده و کارکرد خود را به نمایش خواهد گذاشت و جایگاه خود را پیدا خواهد کرد. اگر این کار اتفاق نیفتد وضع ما از این حالت که دولت مرکزی بسیار حجیم و کم بازده شده و میخواهد با بخشنامه دور افتاده ترین روستاها را اداره کند بدتر خواهد شد.