این روزها زیاد سخن از احتمال و یا اهتمام دکتر محمد باقر قالیباف برای ورود به عرصه ی و کارزار انتخاباتی برای تصدی سمت ریاست جمهوری آتی کشور می رود. اما مدعای کلام پاسخ ایشان در جواب پرسش های مطرح شده در جمع اعضای محترم کمیسیون شهری مجلس به خبرنگاران است که تلویحا در این دیدار قویا از اهتمام جدی خود برای پیشبرد مسئولیت فعلی خود در قامت شهردار پایتخت سخن راند و سخن گفتن از انتخابات و رقابتهای انتخاباتی را بی مجال تشخیص و تاکید کرد که عزم پاسخگویی به این جنس از پرسشها را ندارد . شهردار با نام و نشان پایتخت جمهوری اسلامی ایران همچنین در گفتگویی با خبرگزاری آناتولی ترکیه نیز در پاسخ خبرنگاری که از گمانه های برخی رسانه ها درباره ی احتمال کاندیداتوری او در دور آتی انتخابات ریاست جمهوری پرسیده بود، جواب معقول و در قد و قواره های خود به عنوان مرد عمل، ارائه داد و گفت طرح گمانه و دادن احتمال چیز معمولی است ولی این گمانه ها او را از مسیری که برای رفق و فتق بهتر امور شهری در پیش گرفته است، باز نمی دارد.
مجموعه ی این سوالات از مرد عملگرای پایتخت و پاسخهای موکد او مبنی بر انجام تکلیف به نحو احسن، نشان از این دارد که او در اندیشه ساختن یک پل حتی ثانیه ها را نیز پی می گیرد؛ پلهایی که بتواند چرخ زندگی و معیشت و همچنین معضل ایاب و ذهاب را در پایتخت تحت تصدی اش روان کند و با تمام وجود به تعهداتش در قبال بیش از ده میلیون شهروند ایرانی ساکن در تهران جامه ی عمل بپوشاند. و یا برای تحقق قولی که در حضور مقام معظم رهبری جهت آسایش فقیرترین و محروم ترین مردمان جنوب تهران برای ساخت پارک ولایت داده است، دفتر کار جداگانه ای در محل این پارک برای رتق و فتق امور شهروندان ایجاد کند. این اندیشه ی ناب را باید پاس نهاد و از این دید به عنوان یک شاخص خوب در عرصه ی مدیریتهای کلان کشور باید استقبال کرد.
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران اسلامی نیز بالاخره یک واقعیت است و گرداندن چرخ امور فعلی مملکت هم یک واقعیت. با این وجود نباید همیشه با نگاه به فردا از امروز غفلت ورزید . بلکه باید به فردا نگاه کرد و امروز را ساخت؛ چرا که نمی توان بر دوچرخه ای نشست و بر حرکات پا نگریست و انتظار به مقصد رسیدن را داشت .
این که قالیباف فعلا جزء رجل درجه یک و شناخته شده مملکت است چیز بدیهی است و احتمال اینکه او در آینده به عنوان یک ایرانی برای رقابت انتخاباتی احساس تکلیف کند؛ یک احتمال بدیهی دیگر . پس امروز قالیباف شهردار تهران است و در سر آزمون توفیق و فردا هم ممکن است با نمرات این آزمونش مرد در معرض قضاوت انتخاباتی مردمان نیک سرشت ایران زمین باشد. مردمی که در سیمای هر مرد، عمل را می جویند و در پرونده ی او روشنیها و نقاط برجسته ی شدن را. تهران هم به عنوان شهری متعلق به همه ی ایرانیان بهترین تابلوی قضاوت می باشد که آیندگان در این تابلو دنبال “نقش زن” آن می گردند که الحق یکی از این نقش زنان دکتر محمد باقر قالیباف است. پس ای دکتر در کلکسیون انتخاباتی ایران باید تابلو عمل را به دیوار قضاوت بیاویزی و ما معتقدیم با همین دید است که امروزت را صرف حک کردن نقشهای تازه در این تابلو خوش نقش و نگار خدمات مدیریت شهری پایتخت می نمایی و با نگاهی به فردا امروزت را می سازی. مطمئنا فردا را امروز می شود ساخت و امروز را برای فردای بهتر.
